Um miðjan júlí fóru starfsmenn Náttúrustofunnar, Jóhann Finnur Sigurjónsson og Gildwin Philipot út í Skrúð til að freista þess að koma  gagnaritum á súlur. Óðinn Logi Þórisson ferjaði og leiðsagði leiðangursmönnum um Skrúðinn og var þeim til aðstoðar og Ingólfur Davíð Sigurðsson náttúruljósmyndari festi Súlurnar og annað fuglalíf á filmu… eða minniskort.

Siglt var út frá Fáskrúðsfirði að kvöldi og unnið fram á nótt og siglt til baka snemma morguns, en oft er veðursælast við Skrúðinn að nóttu til. Leiðangurinn gekk ljómandi vel og voru settir út 15 dægurritar (GLS) og fimm staðsetningaritar (GPS) á varpfugla í byggðinni.

Þessi leiðangur er hluti framlags Náttúrustofu Austurlands í SEATRACK-verkefninu sem er alþjóðlegt samstarfsverkefni sem miðar að því að kortleggja ferðir sjófugla úr byggðum umhverfis Norður Atlantshafið, utan varptíma. Fleiri náttúrustofur taka þátt í SEATRACK samstarfinu og undanfarin ár hafa dægurritar verið settir á lunda, ritur, sílamáfa, silfurmáfa, hvítmáfa, toppskarfa, langvíur, suttnefjur, álkur, æðarfugla og skúma hér á landi og nú bætast súlur í hópinn.

Við bíðum nú spennt fram á næsta sumar þegar reynt verður að endurheimta gagnaritana og munum þá vonandi fá frekari upplýsingar um hvar súlurnar í Skrúð hafa haldið sig yfir vetrarmánuðina.

Veronika Kavanová (M.Sc.) hóf störf á Náttúrustofu Austurlands í byrjun júlí sl. Hún mun sinna hreindýrarannsóknum en auk þess taka þátt fjölmörgum öðrum fjölbreyttum verkefnum stofunnar. 

Hún er með meistaragráðu í dýrafræði (vistfræði spendýra) frá háskólanum í Suður-Bæheimi í Tékklandi og er núna í doktorsnámi þar með fókus á hjartardýr. Veronika hefur mikla reynslu af rannsókum á heimskautasvæðum, nánar tiltekið á Svalbarða, en einnig Ísland. Á Svalbarða rannsakaði hún hreindýrin þar, sem var viðfangsefni meistararitgerðar hennar og vísindagreinar.  Auk áherslu á hjartardýr hefur Veronika aðstoðað við ýmsar rannsóknir,  t.d. tengdum gangverki jökla, þróun landslags, mengun o.fl. 

Náttúrustofunni barst nýverið fyrirspurn um krabba sem fannst í fjöru við Framnes í Berufirði. Einungis fannst skjöldur dýrsins en þó var hægt með aðstoð sérfræðinga frá Náttúrustofu Suðvesturlands að staðfesta að þarna væri um bogkrabba (Carcinus maenas) að ræða. Þessi fundur er um margt markverður en kannski helst fyrir þær sakir að þetta er austasti fundarstaður bogkrabba á Íslandi. Helstu útbreiðslusvæði bogkrabba hér við land eru í fjörum á suðvestur og vesturlandi (https://fjorulif.is/bogkrabbi/) en þó hefur bogkrabba orðið vart norðan við land og í Lónsfirði (Sindri Gíslason munnlegar upplýsingar).
Það er áhugavert að bogkrabbi finnist á Austfjörðum í kjölfar útbreiðslu breytinga á nákuðungi (Nucella lapillus) á síðustu árum (Skarphéðinn Þórisson óbirt). Samspil þessara tegunda í vistkerfum er vel þekkt, bæði beint afrán bogkrabba á nákuðung en einnig rán-sníkjulífi (e. kleptoparasitism) og samkeppni bogkrabba við nákuðung um fæðutegundir á borð við krækling (Mytilus edulis) (Quinn o.fl. 2012).
Útbreiðsla bogkrabba á heimsvísu hefur breyst mikið og hratt á síðustu áratugum og er tegundin flokkuð sem ágeng víða um heim. Setraðagreiningar erfðaefnis úr bogkröbbum frá mismunandi svæðum í upphafi 21.aldar bentu til að íslenskir bogkrabbar væru runnir af sama stofni, sem bendir til þess að bogkrabbar af öðrum uppruna hafi ekki náð hér fótfestu á þeim tíma (Roman og Palumbi 2004). Í því ljósi væri áhugavert að kanna uppruna einstaklinga sem að finnast á nýjum svæðum. Náttúrustofa Suðvesturlands stendur fyrir söfnun eintaka sem finnast utan áður þekktrar útbreiðslusvæða bogkrabbans á Suður og Vesturlandi (Sindri Gíslason, munnlegar upplýsingar) og viljum við því óska eftir því að verði einhver var við bogkrabba á Austfjörðum að viðkomandi láti vita þannig að hægt sé að afla sýna.
Á undanförnum áratugum hefur fjöldi tegunda sjávarlífvera fundist í strandsjónum við Ísland sem ekki voru þekktar hér áður. Á Náttúrustofu Suðvesturlands er miðstöð fræða framandi sjávarlífvera á landsvísu en þar starfa einu menntuðu sérfræðingar á landinu á þessu sviði. Náttúrustofa Suðvesturlands sér um skráningu og kortlagningu á landnámi framandi sjávarlífvera við Ísland og þá kemur tengslanet og samstarf náttúrustofanna sér vel.
Það var Íris Birgisdóttir á Framnesi sem fann krabbann og hafði samband við stofuna en hún hefur áður reynst okkur haukur í horni og kunnum við henni bestu þakkir fyrir. Við hvetjum um leið alla til að hafa samband við okkur sjái þeir eitthvað í náttúrunni sem að þeir telja að áhugavert og eigi við okkur erindi.

Í vikunni barst okkar skordýr til greiningar. Það reyndist vera svokölluð búrgæra sem er lítil bjalla (um 3,5 mm) af gærubjallnaætt.
Á vef Náttúrufræðistofnunar Íslands er fjallað um búrgæru og þar segir að hún sé upprunnin frá S-Ameríku og hafi dreifst þaðan sem meindýr til flestra heimsálfa. Hún fannst fyrst á Íslandi í Reykjavík árið 1982 og hefur síðan þá drefist hægt út á land. Eini skráði fundarstaður á Austurlandi er á Eskifirði þar sem hún fannst árið 2013 og nú í Neskaupstað.
Á Íslandi lifir búrgæra eingöngu innanhúss og fullorðnar bjöllur eru á stjá allt árið en oftast flestar frá mars og fram undir mitt sumar. Fullorðnar lirfur nærast ekki en brenna fituforða frá lirfustigi. Lirfurnar nærast á fæðu sem getur verið bæði plöntu- og dýrakyns. Því sækir lirfan í matvöru en getur líka lagt textílvörur og uppstoppuð dýr sér til matar.

Dagana 24.-28. júní 2024 var haldið náttúrufræðinámskeið á Mjóeyri á Eskifirði í tengslum við Gönguvikuna í Fjarðarbyggð. Náttúrustofa Austurlands og Ferðaþjónusta Mjóeyrar hafa haldið utan um námskeiðið undanfarin ár. Að þessu sinni tóku alls 8 galvaskir krakkar þátt sem skoðuðu og fræddust um hinar ýmsu hliðar náttúrunnar, m.a. fugla, plöntur og smádýr af ýmsum stærðum í bæði fjöru og ferskvatni. Einstaklingar eru aldrei betri vísindamenn heldur en einmitt á þessum aldri og hópurinn var bæði fjörugur og áhugasamur. Náttúrustofa Austurlands þakkar þátttökuna.